Zing je eigen lied

Elk vogeltje zingt zoals hij gebekt is, een spreekwoord dat achterhaald zou zijn. Althans volgens de wetenschappelijke mens. 

Wij sluiten ons huis en onze veiligheid op door een degelijk slot, een alarmcentrale en bijhorend paswoord of cijfercombinatie. We zijn nog niet zo ver dat we stemherkenning kunnen inlassen in de domotica om zo ons huis te ontgrendelen of vergrendelen voor ongewenste 'mee-eters'. De natuur staat op dit punt al heel wat verder. Dat hebben slimme mensen ontdekt van de Flinders University van Adelaide in Australie. De natuur gaat zelfs nog een stap verder en verplicht heel de familie om hun familiehymne te leren, alvoorens ze geaccepteerd worden als huiskuikens. 

Het betreft het blauwe winterkoninkje. Mama winterkoningin aanvaardt pas haar eigen jong als ze het juiste lied zingen. In het ei horen deze piepkuikens reeds het lied van mama en als ze uitbreken, zingen ze het als een soort 'wachtwoord'. Dit is een voorzorgsmaatregelen tegen de donskoekoek die in de streek van het blauwe winterkoninkje heel wat eieren ligt in andermans nest. 

 De eieren zijn haast niet van elkaar te onderscheiden en daarom zal het winterkoninkje ook die eitjes uitbroeden. Het nadeel is dat de koekoekskuikens eerder uitkomen. Zodra zij uitkomen duwen zij de eitjes van het winterkoninkje uit het nest. Door het wachtwoord wordt deze poging voor 40% in de kiem gesmoord. Mama winterkoningin zingt tijdens het broeden een lied van 11 noten, haar bloedeigen jonkies kunnen dit imiteren, het koekoekkuiken zit er al wel eens naast, het is dan ook niet eerlijk als je minder tijd krijgt om te oefenen.

Dit gedrag is aangeleerd. Dat is de nieuwigheid van de publicatie in Nwe Scientist. Professor Kleindorfer van de Flinders University en John Endler van de Deakin University schreven over deze grote ontdekking. Vogels zingen dus niet alleen hoe ze gebekt zijn, ze leren zingen. Dat mama winterkoninkje en haar kuikens slim zijn, heeft dan weer een nadeel. De winterkoning zelf, fel blauw gekleurd, is de minst trouwe vogelechtgenoot. Hij pronkt met zijn blauwe strepen en zoekt tijdens de paartijd zoveel mogelijk vrouwtjes op om hen te bevruchten. Het eigen lied is misschien ook een manier om hongerige halfzuster en -broertjes van de buren op afstand te houden.